Την Τετάρτη 24/8 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με πρωτοφανή συναίνεση από τη ΝΔ, το ΛΑΟΣ και τη Ντόρα, ψήφισε με τον πιο ωμό και πραξικοπηματικό τρόπο το νέο Νόμο Πλαίσιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Οι αλλαγές που φέρνει ο συγκεκριμένος νόμος για το ελληνικό πανεπιστήμιο δεν έρχονται τυχαία, αλλά αποτελούν χρόνια προσπάθεια των κυβερνήσεων, στην κατεύθυνση που βάζει η Ε.Ε. και συγκεκριμένα η συνθήκη της Μπολόνια. Ταυτόχρονα όμως έρχονται να συμπληρώσουν και να ολοκληρώσουν μια άνευ προηγουμένου επίθεση στα λαϊκά δικαιώματα και κεκτημένα, όπως αυτή διεξάγεται το προηγούμενο διάστημα. Από την είσοδο του ΔΝΤ και έπειτα, με κορύφωση τη πρόσφατη ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, είδαμε από τη μια στιγμή στην άλλη μισθοί και συντάξεις να περικόπτονται, δημόσιες επιχειρήσεις να υποβαθμίζονται και να ξεπουλιούνται στα χέρια ιδιωτών, εργασιακά δικαιώματα να συρρικνώνονται και η ανεργία να ανεβαίνει σε πρωτοφανή επίπεδα. Και όσο κι αν προσπαθούν να μας πείσουν ότι τα μέτρα αυτά είναι τα αναγκαία για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση, η πραγματικότητα σε διεθνές επίπεδο αποδεικνύει ότι η κρίση δεν αφορά μόνο τη χώρα μας. Αυτό φαίνεται τόσο από τις εξελίξεις σε ανεπτυγμένα κράτη όπου τα χρηματιστήρια βαράνε κόκκινο (βλέπε ΗΠΑ) και τις πρωτοφανείς συγκρούσεις που ξεσπούν (Λονδίνο), όσο και από τις εξεγέρσεις στις Αραβικές χώρες, με αποκορύφωμα τη Λιβύη και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που διεξάγεται εκεί.
Ενώ λοιπόν ο πόλεμος στη Λιβύη εξελίσσεται με τη συμμετοχή ελληνικών στρατευμάτων, παρόμοια πολεμική επιφύλασσε η κυβέρνηση και για τη πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας. Μια κυβέρνηση που μαζί με τους συμμάχους της ψήφισε πραξικοπηματικά το μεσοπρόθεσμο, όντας πλήρως απονομιμοποιημένη από τις εκατοντάδες χιλιάδες λαού που πλημμύρισε τις πλατείες για πάνω από ένα μήνα με αποκορύφωμα τις μεγάλες απεργίες του Ιουνίου στις 15 και στις 28-29. Οι ιστορικές αυτές κινητοποιήσεις του λαού παρά την ακραία καταστολή της κυβέρνησης και την τρομοκρατική προπαγάνδα των ΜΜΕ αποδεικνύουν ότι όταν ο λαός οργανώνεται από τα κάτω και είναι αποφασισμένος μπορεί να ταράσσει συθέμελα ολόκληρο το πολιτικό σύστημα. Μπορεί να αμφισβητήσει στην πράξη το ληστρικό χρέος που καλείται να πληρώσει και να απαιτήσει την άμεση διαγραφή του, την έξοδο της χώρας από την ΕΕ και το ευρώ, ως προϋπόθεση για να αλλάξει η κατάσταση προς όφελος των εργαζομένων και της νεολαίας.
Η επίθεση όμως αυτή στα δικαιώματα και κεκτημένα των εργαζομένων θα έμενε ανολοκλήρωτη χωρίς τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση. Σαν να μην έφταναν η διάλυση των σχολείων με την μείωση των προσλήψεων των δασκάλων και των καθηγητών και τους ολοένα και αυξανόμενους εντατικούς ρυθμούς για τους μαθητές, με το «νέο λύκειο», η Διαμαντοπούλου έρχεται αντισυνταγματικά να καταργήσει τη Δημόσια και Δωρεάν εκπαίδευση στην τριτοβάθμια.
Ο ΝΕΟΣ ΝΟΜΟΣ-ΠΛΑΙΣΙΟ:
· Καταργεί στη πράξη την έννοια του πτυχίου και των επαγγελματικών δικαιωμάτων, εισάγοντας 3ετή και 2ετή προγράμματα σπουδών (bachelor-master). Στην ουσία το πτυχίο παύει να συνδέεται με τα επαγγελματικά δικαιώματα και αποτελεί πλέον ένα ακόμη αποδεικτικό γνώσεων όπως το πιστοποιητικό ξένων γλωσσών. Σε συνδυασμό με τον ατομικό φάκελο προσόντων προωθεί την εξατομίκευση των σπουδών, οδηγώντας τους φοιτητές σε ένα αέναο κυνήγι πιστωτικών μονάδων (ECTS) και τους απόφοιτους σε μια διαρκή συλλογή προσόντων και δεξιοτήτων, στην ατομική διαπραγμάτευση με τον εργοδότη, την επισφάλεια και την ανεργία.
· Προωθεί περαιτέρω την εντατικοποίηση των σπουδών με την εισαγωγή αλυσίδων, προαπαιτούμενων μαθημάτων, παραπομπή φοιτητών σε τριμελή επιτροπή, τύπου «Ιεράς Εξέτασης», σε περίπτωση αποτυχίας σε μαθήματα ενώ συνδέει άμεσα τη συνέχιση των σπουδών με την αποδοτικότητα του φοιτητή (αν είσαι «καλός φοιτητής και καλό παιδί» μπορεί να συνεχίσεις για master, να έχεις εστία, πάσο και λέσχη). Ακόμα, εντείνει την πειθάρχηση του φοιτητικού σώματος με διατάξεις για διαγραφές φοιτητών στα ν+2 έτη και πειθαρχικά συμβούλια. Δε χρειάζεται και μεγάλη φαντασία για να καταλάβουμε το μέλλον των φοιτητών σε σχολές όπως η δική μας, όπου ο μέσος όρος φοίτησης είναι 7,5 χρόνια. Τέλος όσον αφορά τη διάταξη για τους φοιτητές μερικής φοίτησης (2ν έτη) μόνο ως γελοία μπορεί να θεωρηθεί εφόσον κανείς φοιτητής, ο οποίος εργάζεται μαύρα και ανασφάλιστα δε μπορεί να αποδείξει ότι δουλεύει.
· Καταργεί επί της ουσίας τον Δημόσιο και Δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης αφού πλέον η χρηματοδότηση των ιδρυμάτων θα εξαρτάται άμεσα από την αξιολόγηση και το κατά πόσον αυτά θα εφαρμόζουν τις επιταγές τις εκάστοτε κυβέρνησης. Παράλληλα το πανεπιστήμιο για να καλύψει τα έξοδα της λειτουργίας του θα στρέφεται στο ιδιωτικό κεφάλαιο, με συνέπεια την άμεση εμπλοκή των εταιριών στο εσωτερικό του με ότι συνέπεια μπορεί να έχει αυτό για τα προγράμματα σπουδών και την έρευνα. Τέλος δεν είναι καθόλου μακριά η στιγμή που θα ζητούνται δίδακτρα από τους φοιτητές για να μπορέσουν να συνεχίσουν στον επόμενο κύκλο σπουδών ή τμήματα που θα απειλούνται με κλείσιμο. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι σε πανεπιστήμια του εξωτερικού, όπως στην Αγγλία τα δίδακτρα δε θεσπίζονται με κανένα νόμο ωστόσο μπορούν να τριπλασιάζονται (βλ. κίνημα καταλήψεων στη Μ. Βρετανία) .
· Ακόμα, ενώ πολύς λόγος γίνεται για την ενδυνάμωση της αυτοδιοίκησης του πανεπιστημίου μέσα από τη θέσπιση του Συμβουλίου Διοίκησης, στην πραγματικότητα αυταρχικοποιείται ακόμα περισσότερο η διοίκηση των ιδρυμάτων. Το συγκεκριμένο όργανο θα αποτελείται από εξωπανεπιστημιακούς τύπους των «γραμμάτων και της τέχνης» που θα διορίζονται κατευθείαν από την κυβέρνηση. Το Συμβούλιο Διοίκησης θα συγκεντρώνει υπερεξουσία καθορίζοντας τις πηγές χρηματοδότησης και τις αποφάσεις των ιδρυμάτων με αγοραία κριτήρια. Επίσης, αποδυναμώνονται εντελώς τα τμήματα, μετατρέποντάς τα σε διεκπεραιωτές ειλημμένων αποφάσεων. Τέλος, η σχεδόν ανύπαρκτη συμμετοχή των φοιτητών μέχρι τώρα στη διοίκηση γίνεται πλέον συμβολική, με τους φοιτητές να εκλέγουν μέσα από ενιαίο ψηφοδέλτιο τον «αντιπρόσωπο της καρδιάς τους».
· Σημαντικό ρόλο στο νομοσχέδιο αυτό παίζει και το χτύπημα του φοιτητικού συνδικαλισμού, διαμορφώνοντας ένα πλαίσιο όπου οι αποφασιστικές και μαχητικές κινητοποιήσεις μας θα μπορούν να κηρύσσονται παράνομες και καταχρηστικές. Για το λόγο αυτό άλλωστε καταργεί ολοκληρωτικά το πανεπιστημιακό Άσυλο, που αποτελεί κατάκτηση του λαϊκού κινήματος. Με τον τρόπο αυτό η κυβέρνηση, όπως άλλωστε έχει δηλώσει ξεκάθαρα η Διαμαντοπούλου, θέλει να ξεμπερδέψει μια και καλή με τις ριζοσπαστικές φωνές και πρακτικές εντός των πανεπιστημίων και τους νικηφόρους αγώνες.
Όπως αντιλαμβάνεται λοιπόν ο καθένας μας, ο νέος νόμος Πλαίσιο έρχεται να αλλάξει ριζικά και με τον χειρότερο τρόπο το πανεπιστήμιο όπως το γνωρίζαμε μέχρι σήμερα, υποθηκεύοντας το παρόν και το μέλλον μας. Στο δρόμο των καταλήψεων και του ανυποχώρητου αγώνα λοιπόν που χαράζουν οι φοιτητές της Χιλής εδώ και τρεις μήνες, καταφέρνοντας να συμπαρασύρουν ολόκληρη την κοινωνία με Γενική Απεργία να υπερασπιστεί τα ζητήματα του εκπαιδευτικού κινήματος, πρέπει να βαδίσουμε και εμείς. Ανοιχτό πανεπιστήμιο, σαν έννοια αποστειρωμένη από τις εκπαιδευτικές και κοινωνικές συνθήκες, δε σημαίνει ανοιχτή γνώση, ανοιχτά μυαλά και άλλα τέτοια ωραία. Η στιγμή όπως καταλαβαίνουμε είναι πιο κρίσιμη από ποτέ, αλλά για να το αντιληφθούμε όλοι πρέπει ο καθένας από μας να δει τον εαυτό του μέσα από τις συλλογικές διαδικασίες και αποφασιστικές δράσεις. Στο δίλλημα αγώνας ή ομαλότητα και εξεταστική που μας έθεσε εξαρχής η κυβέρνηση και το συνεχίζουν διάφοροι καλοθελητές πρέπει να είμαστε αταλάντευτοι.
Με σκοπό να εμπνεύσουμε μια ολόκληρη κοινωνία που ήδη είτε μέσα στους χώρους εργασίας είτε στις λαϊκές συνελεύσεις των πλατειών συζητά για τα ζητήματα της Παιδείας, θα βαδίσουμε όλοι μαζί στο δρόμο του αγώνα. Με μαζικές συνελεύσεις, καταλήψεις και διαδηλώσεις, στο δρόμο που ήδη χάραξαν οι συνάδελφοί μας στην Αρχιτεκτονική, την Πάντειο και το Πολυτεχνείο Κρήτης, θα είμαστε η σπίθα που θα ανάψει τη φωτιά στον κάμπο της ελληνικής κοινωνίας, μια φωτιά που θα κάψει και τις κυβερνήσεις και όλα τα νομοθετήματά τους.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ
· Ανατροπή του Νόμου Διαμαντοπούλου και του συνόλου της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης
· Δωρεάν σίτιση και στέγαση για όλους τους φοιτητές.
· Ένα πτυχίο ανα γνωστικό αντικείμενο, ενιαίο γενικό, με ίσα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα, μοναδική προϋπόθεση για δουλειά.
· Ανατροπή του μνημονίου, του προγράμματος σταθερότητας και των μέτρων που τα συνοδεύουν. Κάτω η κυβέρνηση, η πολιτική της, το μεσοπρόθεσμο και κάθε επίδοξος διαχειριστής.
· Αντικαπιταλιστική αποδέσμευση και έξοδος από την ΕΕ και το Ευρώ, άμεση απεμπλοκή της χώρας από την επιτήρηση ΕΕ και ΔΝΤ
· Άμεση παύση πληρωμών και διαγραφή του χρέους.
· Εθνικοποίηση των τραπεζών και στρατηγικών παραγωγικών μονάδων με εργατικό έλεγχο.
· Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, απαγόρευση των απολύσεων. Λεφτά για την Παιδεία, την Υγεία, την ασφάλιση, ούτε ένα ευρώ για το χρέος και τους τραπεζίτες.
· Καμία κατάργηση του ασύλου. Διεύρυνση του ασύλου σε σχολεία κι εργασιακούς χώρους
ΠΡΟΧΩΡΟΥΜΕ ΣΕ
· Κατάληψη της σχολής από Τρίτη 30/8 έως την Τρίτη 6/9.
· Νέα Γενική Συνέλευση του συλλόγου την Τρίτη 6/9, 13.00 σε κατειλημμένη σχολή.
· Πανεκπαιδευτική Πορεία την Παρασκευή 2/9, με συγκέντρωση 12.00 στο Πολυτεχνείο.
· Μετά την πορεία, συνάντηση φοιτητών, μεταπτυχιακών και εργαζομένων στο πανεπιστήμιο με θέμα στον συντονισμό των δράσεων όλων των πληττόμενων κομματιών του πανεπιστημίου.
· Μαζική παράσταση στη Σύγκλητο του ΑΠΘ την Τετάρτη 31/8, να απαιτήσουμε αναβολή των εξεταστικών σε όλες τις σχολές και να παρθεί καταδικαστική απόφαση ενάντια στο νόμο Διαμαντοπούλου.
· Συντονιστική επιτροπή κατάληψης, υπόλογη στη Γενική Συνέλευση, για την υλοποίηση της απόφασης.
· Συντονισμό με άλλους φοιτητικούς συλλόγους που κινούνται σε ανάλογη κατεύθυνση.
ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΕΞΗ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΘΑ ΠΕΙ
Ο ΝΕΟΣ ΝΟΜΟΣ ΠΛΑΙΣΙΟ ΘΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου